Okumak demek bilmek demek, bilmek demek güç demek, güç demek kazanmak demek, kazanmak demek de başarmak demektir.

     Ülkemizde okuma alışkanlığının oldukça düşük olduğu herkesçe aşikardır. Okuma yazması olmayan sayısı fazla diyebiliriz, fakat okuma yazması olanlarda zaten okumuyor ki ben üniversite mezunuyum fakat şahsımın da yeterince kitap gazete dergi v.s okuduğu söylenemez. Üzülerek telafuz edeceğim: Ne yazık ki üniversite mezunu arkadaşlarımızın içinde ömründe bir kitabı tam olarak bitirememiş niceleri var. Bu sayının özellikle iki yıllık üniversitelere gidenlerde daha fazla olduğunu gördüm.

      Okumaya asla hiçbir şey bahane olmaz ancak eğitim hayatımızın da okumaya çok da fırsat tanımadığını görüyorum. Eğitimimiz ezbere ve testle sınamaya dayalı sistem üzerine kurulu olduğundan insanlar ezberle sınavdan geçmeye alışmışlar. Okumanın, genel kültürün pek de önemi kalmamış. Bizler KPSS idi ÖSS idi yıllarca hayatımızı şekillendirecek sınavlara takıldık ve bunlara çalışmak bir kenarda dururken kitap okumanın yersiz olduğuna inandık. Zaten öyleydi de. ÖSS de başarılı olup üniversiteyi kazanamadıktan sonra zamanımızı neden kitap okumaya ayıracaktık ki ya da KPSS de başarılı olup işe giremedikten sonra KPSS kitaplarını ezberlemeyi bırakıp neden kitap okuyacaktık ki. Haa,  belki de ekonomik olarak yetersiz olduğumuz için yeterince okumuyorduk. Aç karnına kitap mı okunur mantığı…

     Evet, kabullenmeliyiz ki bu sistem okumuş cahil insanlar ordusu oluşturdu. Yaratıcılıktan üreticilikten ve başarıdan uzak, kendine güvenden yoksun insanlar topluluğu oluştu. Aslında  sadece sisteme suçu atmakta yanlış olur. Günümüz şartlarının getirmiş olduğu televizyon izleme alışkanlığı bunun yanında internetten her türlü bilgiye anında ulaşabilme imkanı, kitabı gazeteyi hatta sözlüğü bir kenara bıraktırdı. Hele ansiklopedi dediğimiz o kocaman kitaplardan son zamanlarda bahseden dahi kalmadı. Daha bir kaç sene önceye kadar gazeteler cilt, cilt ansiklopedi verirken şimdi hiçbir gazete vermez oldu. Malum internet denen global bilgi ağı var. Fakat her ne olursa olsun Türkiye de okuma alışkanlığının dünyadaki gelişmiş ülkelerin gayet altında oldu gerçeğiyle karşılaşıyoruz. İnternetti televizyondu bunlar dünyanın her yerinde var. Ben burada ki eksikliği Türk milletinin okuma kültürünü önceden beri benimsememesine de bağlıyorum. Okumak çoğumuzun ne ailesinde ne de çevresinde var.

     Günümüzde okuma adına güzel kampanyalar düzenleniyor. Bu kampanyaların şartlar ne olursa olsun daha da yaygınlaşması daha çok kitap gazete vs. okuma alışkanlığı kazanılması ülkemizin ve bizlerin başarısı için olmazsa olmazdır.