Tüm dünyada makro milliyetçiliğin yanında bir de mikro milliyetçilik dediğimiz bir anlayış hakim. Mikro milliyetçilik gerektiği gibi kullanılmadığında zararı faydasından daha fazla olan bir şeydir. Hepimizin de bildiği üzere bu zihniyet özellikle Türk toplumunda bir hayli yaygın durumdadır.

        Milliyetçilik, bir toplumun birlikten güç alarak aynı hedefe tek yumruk halinde ilerlemesi aynı gaye için mücadele vermesi değil miydi? Eğer öyleyse aynı milletin içerisindeki ayrılıkların anlamı ne!!!

Mikro milliyetçiliği daha küçücük bir çocukken öğrendim. Doğup büyüdüğüm yerde, Giresun’un Görele ilçesine bağlı Çavuşlu beldesinde öğrendim.

         12 – 13 yaşlarındayken mahalleler arası futbol maçları yapardık. Sırf kavga etmek için karşı mahallenin çocuklarına kasıtlı vurur, olay yaratırdık. Amacımız düşman bellediğimiz karşı mahallenin çocuklarını dövüp onlara üstünlüğümüzü kanıtlamaktı. Yine o yaşlarda bizden büyük olan büyüklerimiz bağlı olduğumuz Görele ilçesine gider orada Görele uşağı diye tabir ettikleri gençlerle kavga ederler  nasıl kavga ettiklerini de bizlerinde olduğu ortamlarda birbirlerine anlatırlardı. Biz de büyüklerimize özenir ileride Görele uşaklarıyla kavga etmek için çocukluk hayalleri kurardık. Liseye Görele ilçesinde gittiğimde Çavuşlu uşağı Görele uşağı husumeti hep zihnimin bir yerlerindeydi. Çavuşlu uşağıyla Görele uşağını düşman bellemiştik bir kere böyle düşünmekte haklıydık kendimizce. Lise yıllarında bir şey daha öğrendim. Meğer Görele uşağı, yalnız Çavuşlu uşağıyla değil Tirebolu uşağıyla da kavgalıymış. Tirebolulu gençler Görele’de Göreleli gençler de Tirebolu’da sevilmezmiş.

        Lise bittikten sonra üniversite okumak için Trabzon a gittim. Trabzon’da da Trabzonlular ile Giresunlular ve Rizeliler, yine aynı şekilde Giresunlular ile Trabzonlular ve Ordulular arasında bir soğukluk olduğunu öğrendim. Yani her iki il de(Giresun - Trabzon) sağındaki ve solundaki illerle sorunluydu. Bu sıkıntıları bildiğimizden olmalı ki, bir zamanlar kavga yaptığımız mahalle arkadaşlarımızla ve Görele uşağıyla artık kardeş olmuş, bütün yaşanılanları unutmuş, birbirimize çok garip bir şekilde destek olmaya başlamıştık. Öyle birbirimizi tutuyorduk ki tüm Giresunlulara toprağım diye hitap ediyor, birbirimizin attığı her adımı kolluyorduk.

       Bir müddet sonra üniversite de bitti askerlik başladı. Askerliğim Kütahya Hava Er Eğitim Tugayı’na çıkmıştı. Kütahya, Ege bölgesine bağlı, yaşadığım ilden bir hayli bir uzak bir şehirdi. Asker ocağında haliyle her ilden insan vardı. Her ilden insanın olması da bu sefer bölgeciliği doğurdu. Asker ocağında bırak aynı mahalleyi Karadeniz bölgesinin neresinden olursa olsun isterse taaa Sinop’tan olsun o bizim toprağımızdı. Ne mahalle düşmanlığı ne Görele uşağı kavgası ne Trabzon –Giresun ne de Ordu Giresun husumeti. Geçmişe dair hiçbir şey kalmamıştı artık aynı bölgenin insanı olmak yeterliydi. Tabi bu durum Türkiye’nin diğer bölgelerine mensup vatan bekçisi askerler için de geçerliydi. Herkes kendi bölgesinin insanına toprağım diye hitap ediyor, önce onu tutuyordu.

        Şimdi iddia ediyorum ki dünyanın diğer ucunda taaa Avustralya’da  Güney doğulu veya Egeli bir Türk vatandaşıyla karşılaşsak toprağım diye hiç çekinmeden birbirimize sarılırız. Çünkü doğulusu batılısı kuzeylisi güneylisiyle biz aynı toprağın insanlarıyız.

        O halde ne gerek var kendimizi mahalleydi, ilçeydi, ildi, bölgeydi diye ayırmaya. Bizler aynı bayrağın altında, aynı ülkünün mücahitleri değil miyiz!!! Elbette ki evettt.

        Eğer milliyetçilik yapacaksak hep birlikte, tüm ülke vatandaşları olarak, tüm dünyaya karşı tek yürek olarak yapmalıyız. Tabi ki yakınlarımıza yardım edecek, çevremizdekileri kollayacağız. Fakat Türkiye Cumhuriyeti’nin bir bütün olduğunu unutmadan her Türk vatandaşını aynı duyarlılıkla seveceğiz…

 Evren Orkun ŞEN 

NOT: Sitemizde yayınlanan köşe yazılarından yazarların kendileri ve yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşleridir. Yorumu ekleyen kişi kimliğini gizlemesi durumunda yapılan yorumlar onaylanmamaktadır. Köşe yazılarından ve yazılan yorumlardan www.cavuslu.org  Çavuşlu  Haber hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.