Pakize ana Cumhuriyet bayramında okuyamadığı şiirinin acısını ifade ederken aslında Cumhuriyet bayramının kutlanmayışının acısını duymakta yüreğinde belli ki...... Ardından kimsenin engel olamayacağını kanıtlarcasına ard arda ilkokulda ezberlediği şiirleri dimdik duruşu ile karşısındakinin gözlerinden hiç ayırmadan gözlerini okuyor, gururla....... Atam, Atatürk, Cumhuriyet anıt önünde, 10 Kasım, Ankara, Askerlik, Ağaç ve sen.

CUMHURİYET ANITI ÖNÜNDE,

Ey göklere uzana taş

Eğilir önünde her baş,

Dur selam veriyor arkadaş,

Onunda bir adı var,

Takarak dişi tırnağa,

Karşı koyduk haksızlığa,

Uçtuk gittik dağdan dağa,

Bizde kartal kanadı var

Budur istiklal savaşı

Bu taş kurtuluş taşı

Bir olmak herşeyin başı,

Onda hayatın tadı var.

ATATÜRK

Cumhuriyet eserin,

Kalbimizde özgerin,

Sevgini bilsen ne derin,

Sana bağlıyız Ata,

İzindeyiz her zaman,

Türk askeri ne yaman,

Bir bekçidir buna inan,

Kalplerde yatan Ata,

Dünyada örnek devlet,

Senden bize emanet,

Adıdır Cumhuriyet,

Örnek kahraman Ata,

Yurdun Bahçe bağları,

Kekik kokar dağları,

Çayları pınarları,

Adını söyler Ata.

Şairlerin adını unutmuş Pakize ana.

Ekliyor son sözlerini heyecanla,

Vatanın bağrına düşman dayamış hançerini,

Yok mudur kurtaracak bahtıkara maderini.

Namık Kemal'in söylemine ekliyor Atatürk'ün cevabını Pakize ana.

Vatanın bağrına düşman dayasın hançerini,

Bulunur birgün kurtaracak bahtıkara maderini.

Kaş'ın sahil çay bahçesinde torunununu almış kucağına severken adını sorduğunuzda ''Uyanış'' diyor.