Dünyanın diktatörü, bir ülkeyi yıkmak için iki karşıt grub oluşturup, her ikisini de destekleyerek birbirine kırdırmak yolunu bulmuş.

Bu ifade çıkınca insanın karşısına, daha bir netleşiyor sular. Kimin ne rol üstlendiğini anlamakta zorlandığınız anlarda bu söylem yardım ediyor size.

Bir yandakiler diğer yandakileri karalamaktan başka birşey yapmıyorsa eğer, diğer yandakiler gibi kızgınlığı kini öfkeyi besliyorsa çözümden çok işte o zaman sorular diziliyor birbiri ardına.

Birileri birilerine yapılmak gerekenleri anlatırken kendisinin sadece bunu söylemekle yetindiğine tanık oluyorsunuz.

Herkesi uymakla suçlayanların yaptığı sadece uyuyor sandıklarını suçlamak....sokaklara dökülmüyor, yumruğunu sıkmıyor diye.

Bazen karagöz hacivat oyununu hatırlatır oynananlar. Kim demiş unutuldu diye....küreselleşti de büyüklüğünden farkedemez olduk. hacivat da karagöz de aynı elde karşılıklı oynatılmakta.

Yoksa yıllardır sürer gidermiydi bu oyunlar.

NED diyor birileri.Ned de ne?

Sivil toplum kuruluşu, vakıf, dernek adı altındaki oluşumların oynatıcıları olduğunu anlatıyor anlatılanlar.

biraz yakınlarından geçerseniz hemen algılar algılarınız oyunları. Bilgiler gelir nereden geldiğini anlamadan. Size düşen görev kalabalıkla durmak. Hemen fotoğraflarınız çekilir grupla, yalanlar söylenir onlara katıldığınıza dair.

Yararlı birşeyler yapılıyor gibi anlatılırlar medyada, kültür, sanat, eğitim, çevre vs..... adıyla oynanır oyunlar. Eğlendirilir toplumlar.

Yöneticileri yönetenler halkın sesi rolüyle rollerini vermekte birilerine. Sivil toplum diye karşılıklı anlaştırılarak alınacak kararlar dünyanın diktatörünün arzu ettiği gibi olacak. Kent konseyleri kentin geleceğinde halk adına konuşacak, kararlar alacak. Kimler olduklarını, kimlerin onlara bu yetkiyi verdiğini, donanımlarını kimse bilmeyecek.

Eğer anlamak çabasında olursanız, tedirgin bakışlar ve kaçamak cevaplar karşılar sizi....

Sivil toplum kuruluşlarına karşıyım dendiğinde hiç kimseden tık çıkmaz.... neden diye sormaz hiç biri.... siz yinede anlatırsanız nedenini, istihbarat örgütleri ve uluslararası güçlerin uzantıları olabilecekleri ve onların çıkarlarına çalışabilecekleri ihtimallerini.....suskunluk karşılar sizi.

Basın öve öve bitiremez sivil toplum kuruluşlarını.... ne yapabilirimin cevabı üye ol dur. Para....aidiyet karşılık olarak sunulur yanlız insanlara. Kapasite görülürse mutlaka yükselir insan ünlü olur. Gel bizden ol diyerek kopartılırlar diğer insanlardan.

Bir ikisi derneğe direk sorulduğunda yurt dışı uzantınız diye...başlar eğiliyor öne.. bağı kopartmanın zorluklarını anlatıyor anlatılanlar, imkansızlığını hatta kancadan çıkmanın.

Demokrasi diye sunuluyor yöntem... halkın iradesi.... sivil toplum kuruluşları ile....talep edenle veren aynı elde oyununu oynarken, söylemler halk böyle istiyor noktasında noktalanıyor. Halkın fikrini soranı gören olmuyor.

Hele de barış için gelenlerin niyetlerinin savaş olduğunu kanıtlar zaman. Saf köylümüz anlamaz savaşın olmadığı yere barış gönüllülerinin neden geldiğini....saf şehirliyede kardeşlik söylemi ile gelirler bölücüler..... zaten kardeş değil miyiz sorusu cevabını bulamaz.

Özgürlük ifedesi tam da tersini anlatır perdenin arkasında..... yardım derken birileri zehirlendiğinizi anlar bedeniniz. Vicdanlar kurumuş bilirsiniz.

Perdenin arkasındaki kıs kıs gülüşler bazen küstahça sözlere dönüşür. Oyun yazılmış, hesaplar yapılmıştır evde.

Ancak onların halk felsefesi bizimki kadar üstün olmadığından bilmezler ki;

''Evdeki hesap çarşıya uymaz''

''Gün doğmadan neler doğar'' sözü takip eder onu.

''Yanlış hesap Bağdat'tan döner''

''Tuzak kuranların başına geçer''

''Damla kendini tamamladığında damlar''

Hayatı planlayarak yaşayanların, hayatı gelişmeğlere göre yaşayanlara oynadığı oyundur bu....

Bu yüzden sakindir büyüklerimiz bilirler ki ayaklarına dolanır oyunlar. O yüzden sessizizdir........ sessizlik sessiz atın tekmesinin pekliğini hatırlatır bizlere......herşey bitti dendiği anda başlar, ne yapacağımızı da yapacağımız an biliriz.

İşte budur büyük korkuları; bir gün karşı karşıya getirilen gençler birleşir ve onlara cephe alırlarsa.......

Bir söz daha atlar ortalığa ve ''korktuğum başıma geldi'' diye anlatır kendini halk felsefemizden.

Ayhan Eyikoçak