Demir ağlarla örülecekken anayurt dört baştan......yolumuz değiştirildi birileri tarafından.... karayoluna döndürüldü planlar.

Karayolunda kazananlar başkaları olacaktı.....demiryolunda başka........ Geniş otoyolların yapımcılarının ardından, sanayi de gelişiyoruz diyerek kuruldu araba fabrikaları..... fabrikalarda üretilen arabalarla övündü birileri.... bak artık araba üretiyoruz diye sevindiler......

İşçi olmuştuk yabancı yatırımcılar yanında, istihdam yaratmaktan anlaşılan buydu.....kim kazanıyordu bu yabancı otomobil fabrikalarında......biz mi.... yabancılar mı?...... Sanayinin pisliği kime kalıyor........ topraklarımıza, suyumuza, havamıza armağan.

Bir otomobil firması daha geliyormuş fabrika kurmağa... tabiii... buradaki genç nüfus varken, insanlar kredi ile yaşamağa da alışmışken, düşük taksitlerle  sunulan olanaklara hayır demek ne mümkün....tek odalı köy evlerinin bile önünde son model siyah renkli jeepler şaşırtmıyor insanı artık... daha iyi pazar dünyanın neresinde var?

Yollar açılıyor yol yapmağa.....yollar kilometrelerce ikili yollar.....bir baştan bir başa.... karayollarla örülüyor çoraplar başımıza.... önce otomobil satılıyor halka bol bol...ardından da benzin ..... bire al, beşe sat.... kazan kazan bitmez. 

Yol...yol.....yol.....diyor sesler.......yolunacak kazı bulduk diye sevinmekte vergiler.

Vergi oranı yüzde ellidokuz derken sanki düşükmüş gibi anlatılıyor bir de...... önce yüzde yetmişmiş de....'' Neden bu kadar yüksek'' sorusuna verilen cevapsa ''vergi toplayamıyoruz da ondan'' oluyor. Vergi vermiyor diye halk suçlanıyor..... peki ya bu halk neden vergisini vermiyor, vermek istemiyor mu, veremiyor mu......vermek istemiyorsa  neden istemiyor? Ya verenler... sayısı az da olsa verenler, vermeyenler için af çıktığında ne hissederler........Helal olsun diyebilmek ister insan.

Petrol ağaları yol açıyor, yol gösteriyor bizlere..... birileri de seviniyor yol yapılıyor, gelişiyoruz diye......insan soruyor ''bu değirmenin suyu nereden....borçlar tavana vurmuşken ne bu zenginlik..... neyimizi satacağız daha?

Kara kara yollar ikili olmakla övünülmekte.... mühendislik hesabı yapılmadığını, dönülen köşelerden anlarsınız, arabanız savrulunca..... araç bir arıza yapsa durup bakacak yer yok yol kenarında, Türkiyenin en önemli turizm bölgesinde yol boyu tesislere yolcu taşıyan araçların durup yolcu almağa, dolmuş beklemek ve binmek için duracak yeri yoktur yayaların da ....... Alt geçit, üst geçitlerde yolcu indirip bindirmek için de  yer yok..... unutulmuş kavşakta......çok kayıyor yollar diyor dolmuş şoförü yağişta.

İşte yapılan yolların hali.......kazalar azalmış ama....demek ki kazalar yollar yüzünden oluyormuş daha çok.... demek ki daha çok yol yapmak lazım... daha da çok. Daha çok araba yapmak lazım...daha çok.....daha çok benzin almalıyız ki biz batarken birileri daha çok kazansın daha da çok.

Anlaşılan ülkenin en önemli sorunu yolsuzluk. onun için yapılıyor bu yollar. Ana yollar pırıl pırıl görünürken ara yollar üvey evlat gibi çıkıyor karşınıza....... göz önündekiler iyi ya...

Ekonomik krizin eşiğindeki ülkeler, dokunsan yıkılacak domino taşları gibi sıralanmakta arda arda. Bir dokunsak ucundan kendilerine, en aza indirsek kullanımımızı..... tüketimimizi....

Keçi çobanı kadının dediği gibi ''Altın kapı demir kapıya muhtaç''

En az bizim onlara muhtaç olduğumuz kadar onlar da bize muhtaç.

İsteklerimizden vazgeçebildiğimiz oranda güçlüyüz.

Ayhan Eyikoçak

14.5.20011