“MHP İktidarında Uygulanacak Fındık Politikası” konulu basın toplantısı

31 Mart 2010 Çarşamba günü bir çerçeve program olarak açıklanmıştı.

Hatırlanacağı üzere Giresun Basınında “FINDIK GİBİ FINDIK POLİTİKASI  “ denilmişti.

Çerçeve program şu şekilde;

Amaç  (Hedef);

            Fındığı hammadde olarak kullanan ve işleyen sanayiler teşvik edilerek iç talebin arttırılıp ihracat katma değer yükseltilecek.

Yapılacak olan; Rekoltenin bazı yıllar bol, bazı yıllar kıt olduğu dikkate alınarak belirli bir stok’un muhafazası yolu ile piyasa düzenlemesi yapılacak.

Nasıl yapılacağı;  “Fındık Değerlendirme Kurumu” adı ile yeni bir kurum oluşturulacaktır.

Finansal kaynak sorununun nasıl çözüleceği; Oluşturulacak yeni kurumun adından da anlaşılacağı üzere fındığın üreticiler ve ülkemiz açısından sürekli bir gelir vasıtası olabilmesi için ihtiyaç duyulan finansal kaynak ürünün değerlendirilmesi ile oluşacaktır.

Başlangıç olarak öngörülen kaynak ihtiyacı genel bütçeden karşılanacaktır.

Fındık üretim politikasının ne olacağı; MHP iktidara geldiği günkü fındık üretim alanları esas alınacak, Yeni dikim ve üretim alanları ileride ülke ve dünya pazarlarındaki durumumuz çerçevesinde değerlendirilecektir.

MHP’nin fındık politikasının öncekilerden farkı;

Önceki iktidarlar Fındık sektörünün geliştirilmesine yönelik bir politika üretilmek yerine sadece sezonu kurtarmaya dönük uygulamalar yapılmıştır.

Şimdi yapılacak olan; Dünyanın en büyük fındık üreticisi olan Türkiye’yi aynı zamanda dünyanın en büyük fındığa dayalı sanayiye sahip ülkesi haline getirmektir. Sektörün tüm taraflarının 5–10 yıl ileriyi görebileceği bir ortamı oluşturmaktır.

MHP’nin bu politikası ile ilgili Giresun Milletvekili Sayın Murat ÖZKAN ’ la yaptığım görüşmede konunun detaylarının parti AR-GE sin de mevcut olduğunu ve bu işin mutfağına başta Ziraat Odaları ve Fiskobirlik olmak üzere diğer bilgi birikimli kuruluşların  da dahil edileceğini beyan etti.

Zaten Sayın ÖZKAN, 2007 de seçim çalışmaların da fındığın kurtuluşunun bu proje olabileceğini söylüyordu. Seçmenler bunu hatırlamışlardır. Bu projenin Genel Başkan Yardımcısı Ve Sakarya Milletvekili Sayın Münir KUTLUATA ile birlikte Parti Genel Merkezinde açıklamaları ise projeye resmiyet kazandırmıştır.

 Sayın ÖZKAN ;    “Fındığa dayalı sanayilerin kurulması, üretici ilçeler bazında teşvik edilecek”   fındık üreten elli ilçe tespit ettiklerini ve bu ilçelerde teşviklerle çikolata çeşitleri olarak ve fındık yoğun ürün olarak;

-Tabletler,/ Kaplamalı ürünler,/ Poşetli ürünler,/Sezonluk ürünler, /Hediyelik ürünler, Diğer ürünler ( ezme ve çeşitleri)

Üretimi ile ilgili her ilçeye bir fabrika, tesis veya işletmeler kurulacağını buralarda ilçe halkının çalışacağını vurguladı. Bizleri en çok ilgilendiren kısımlardan biri istihdamdır. İlimize bağlı 13 ilçede sayılan elli ilçenin arasındadır.

Giresun Ziraat Odasının yaptığı ciddi çalışmalar her zaman göz doldurmuştur. Onların verilerine göre;

Dünya çikolata üretimi (2007) 6 milyon ton / Harcanan para 80 milyar$ / Büyüme oran %4

2009 yılında dünya krizle uğraşırken çikolata tüketen ülkelerde tüketim artmış özellikle Asya Pasifik ve Doğu Avrupa ülkelerinde beklenenin üzerinde artış gözlenmiştir

Ülkemizde de durum farksız değil gerek Nestle Grubu gerekse Ülker grubu 16-18 arasında büyüdüklerini ifade etmişlerdir.

-Buda şunu gösteriyor insanlar krizde birçok şeyi kısarken çikolatayı kısmadı.

Çikolatada fındığın rolü malum, dünyada işlem gören 800 bin ton kabuklu fındığın %80 çikolataya gidiyor. Yani basit bir hesapla çikolata üreticileri 650 bin ton fındık alıp 1 milyar 600 milyon dolar veriyorlar. Peki, bu çikolatanın içindeki fındıktan ne kazanıyorlar? 8 milyar 460 milyon dolar. Fark ne kadar? 6 milyar 860 milyon dolar.

Değerli okuyucularım;  fındık dostu Ziraat Odası Başkanımız Sayın Özer AKBAŞLI’nın yorumu ile  “çikolata üreticileri 1 e aldıkları fındıkta tamı tamına 8 kazanıyorlar. Buna yıllardan beri çanak tutanlar ise bizim ihracatçılarımızdır. Asıl savaş buradadır. Kaybeden hep üretici oluyor. Üreticilerimizin hakkı verilsin istiyoruz, şu 8 ‘ in yarısın istiyoruz eğer bu proje gerçekleşirse benim Hasan Dayımın, Ayşe Teyzemin, Cemil Emimin cebine bir buçuk ton fındıktan aylığa vurduğumuzda 2 bin lira girecek. Hele hele 3–4 ton fındığı olanlar Genel Müdür maaşından fazla aylık gelire sahip olacak.” 

Değerli okuyucularım yine baştaki çerçeve programa dönersek ve fındık ile ilgili bu zamana kadar yapılan pansuman tedbirleri karşılaştırma fırsatı bulabiliriz.

Son yıllarda uygulanmakta olan fındık politikaları tüccar/ihracatçı baskın zihniyetle belirlenerek uygulanmakta; bunun örneklerini TMO’nun alım ve satım uygulamalarında ve Ulusal Fındık Konseyinin söylemlerinde görülmektedir. Uygulanan fındık politikaları tüccar/ihracatçı lehine sürdürülmekte; özellikle tek geçim kaynağı fındık olan gerçek fındık üreticisi vatandaşların ihtiyaçlarına cevap vermekten uzaktır.  TMO görev yaptığı 3 yıllık süre içerisinde sadece alım yapabilmiş; çok yüksek maliyetlerle aldığı fındığı 50  kuruş’ dan YAĞ yapmaktan öteye gidememiştir. TMO’nun titiz bir şekilde seçerek alıma tabi tuttuğu çok kaliteli fındıklar yıllardır depolarda çürümeye terk edilmiştir. Demek ki sorun almakla çözülememektedir.

 Müdahale kurumu olarak görev alacak “Fındık Değerlendirme Kurumu” nun tam anlamıyla “müdahale” yetkisinin etkinleştirilerek rekoltenin yüksek olduğu yıllarda alım, düşük olduğu yıllarda ise stokları devreye sokmak suretiyle piyasada istenen istikrarı sağlayacağı ortadadır. Piyasanın alıcı baskısından kurtulup satıcı ve alıcıların ortak çıkarlarının gözetildiği organize bir piyasa oluşturulması sağlanacaktır.

Özetle MHP İktidara geldiğinde  “Fındık Değerlendirme Kurumu” projesi ile kayıtsız şartsız Fındık üreticisinin yanında olacaktır.