Mevsim kışa yönelip havalar da soğumaya başlayınca bölgemiz insanının da ısınma sorunları daha çok konuşulur oldu. Her aile bu kış evini ısıtacak yakıtı bulmanın peşinde.
Yöremizin yakıt kaynakları belli; başta odun ve fındık kabuğu…. Son yıllarda kömürle de tanıştı bölge insanımız.
Büyük şehirlerin doğal gaza geçmesiyle o şehirlere kömür satan ticaret adamları Anadolu'yu pazar seçtiler. Dolayısıyla Doğu Karadeniz bölgesi de onlar için iyi bir pazar oldu. Tonlarca kömür satıyorlar yöremize.
Bu kömürlerin fiyatlarının yüksek oluşu ve oluşturduğu hava kirliliği ise başlı başına bir sorunlar yumağı… Bölgemiz de artık doğal gaza geçmeli.
Trabzon ve Giresun il merkezlerinde doğal gaz var. Ama ilçelerde yok. 
İl merkezlerinde yaşayanların doğal gaza ilgisi büyük şehirlerde olduğu kadar yok deniliyor. İnsanlarımız hala odun ve kabuk yakarak ısınmaya çalışıyorlarmış.
Hatta Trabzon Büyük Şehir Belediyesi'nin doğal gazı teşvik edici ilanlar astığını görmüştüm ancak doğal gazın yaşam kalitemizi yükselttiği tartışılmaz bir gerçektir.
Doğal gazın pahallı olduğu da eskisi kadar gündem olmuyor artık.
İlçelerden de doğal gaza taleplerin arttığını gözlemliyoruz.
Hatta bu taleplerin beklentiye dönüştüğüne tanık olmaktayız.
Yerel yönetimlere, belediye başkanlarına ilçelerine doğal gazın ne zaman geleceğini soranların sayısı her gün daha da artıyor. İlçemize doğal gaz gelse hemen alırım diyenlerin bu söylemlerinin umuda dönüştüğünü görüyoruz.
İlçelerimiz her gün biraz daha gelişiyor. Özellikle yapılaşma yönünden çok hızlı bir gelişme olduğu gün gibi ortada. Bu yapıların ısı kaybını önleyecek yalıtımlarla dış yüzeylerinin kaplandığını görüyoruz. Doğal gaz kullanımına uygun yapılar inşa ediliyor.
Artık ilçelerimizin tek eksiği doğal gaza kavuşmak… Isınmada ve mutfakta doğal gaz kullanmak ve o rahatlığı yaşamak.
Ancak gözlenen o ki bu anlamda gerçekçi bir çalışma ortaya konulmuyor. Nedenlerini bilmiyoruz ancak bu yönde kayda değer bir faaliyet gözlenmiyor.
Bazı girişimlerin yapıldığı, bazı projeler üzerinde görüşmelerin sürdürüldüğü söylense de ortada bir fiiliyat yok. Ne zaman olabileceğine dair bir öngörü de yok.
Başlıktaki sorunun cevabını oluşturacak bir bilgilendirme de söz konusu değil.
Mesela, doğal gaz şirketlerinin ilçe nüfuslarını az bularak, yeterli abone sayısına ulaşamamak gibi bir endişeleri varmış. Bekledikleri satışı yapamayacaklarından korkuyorlarmış. 
Doğu Karadeniz Bölgesi doğal gaz borularını döşeme açısından zor bir araziymiş. Pahallı bir işmiş bu bölgede doğal gaz borularını döşeme işi. Bunun için de pazarın bir cazibesi yokmuş. Yatırımı amorti edip kâra geçmeleri uzun zaman alabilirmiş.
Bunlar ağızdan ağza dolaşan söylentiler.
Olaya ticari bakıldığında hizmet sağlayan şirketler açısından hakli bir çekince olabilecek gerçeklerdir. Ama bu hizmetin de ilçelerimize ulaşması çağın gerektirdiği ayrı bir gerçektir. Çağdaş yaşam diye bir kavram varsa bu da o ülkede yaşayan her bireyin hakkıdır.
Yani ilçelerimize de doğalgaz verilmelidir artık.
Trabzon-Giresun arasına döşenecek ana sistemden bu hat üzerinde bulunan ilçelere doğalgaz vermek hiç de zor olmamalı… İç kesimlerdeki ilçelere de karayolunu takip eden güzergâhlardan doğalgaz ulaştırılabilir.
Bu beklentinin her gün biraz daha arttığını dile getirmek zorundayız.
İlgili birim ve kurumlar bu talebe karşı neler yapabileceklerini tez elden düşünmeye başlamalılar. Hatta düşüncelerini projeye dönüştürmede hızla yol almak durumundalar. 
Özellikle yerel yönetimlerin gerçekleştirmeyi planladıkları işlerin ilk sırasına doğalgazı koymaları artık bölgesel bir zorunluluk haline gelmiştir.