O dönemlerde evlerimizin mutfaklarında terekler olurdu.Çeşit çeşit kap-kaçak dizilirdi tereklere özenle.Tencereler,sahanlar,taslar,gulaklu,tava vb.İşlemeli,dantelli bezlerle süslenirdi tereklerimiz.Aynı zamanda hanımlarında asaletinin bir yansıması olurdu.Aliminyum kaplar bile yaklaştırılmazdı tereklere.Bunun yanında her evde bakır güğümler,kazanlar,siniler,tepsiler,mangallar,ibrikler. Düğünlerde takıların en hası en gösterişlisi idi bakır ürünleri.Dolayısı ile rağbette o derece fazla idi. Buna paralel kalaycılık zenaatide o denli atif ve faal idi..

Değişen teknoloji bakırın yerine çok farklı ürünler getirdi mutfaklarımıza.Terekler yerini dolap gibi unsurlara bıraktı.Daha mı iyi yoksa kötümü konuşulur durur...
O günlerde Görele'de bakırcı dükkanlarından ahenkli sesler yükselirdi gün boyu.Okul yolunda gidip gelmelerimizde bu sesi duymazsak garipserdik.Kalaycıların körüklerini çalıştırması o koku bile başkaydı sanki..
Hattızatında Görele bu konuda oldukçada zengin bir kültüre sahipti ve gerek kalaycı gereksede bakıcıların yoğun olduğu mevkiiler vardı." Bakırcılar Sokağı " gibi. O zamanlar nerede ise her meslek kolunun da adlarına kurulu pazarları vardı.Kömür pazarı,hayvan pazarı,yün pazarı vb gibi..
İnsanın aklına geldikcede sualler birikiyor bellekte," bu denli zenginlikler dolu bir kültürler manzumesini bu kadar kolay mı terk etmeliydik ? " diye.. Bu geleneği bozmayan hatta hediyelik eşya ve hatta turizm unsuru olarak canlı tutan şehirleri görünce haysınıyor insan..

 Yazan: Uğur BİLGİ

NOT: Sitemizde yayınlanan köşe yazılarından yazarların kendileri ve yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşleridir. Yorumu ekleyen kişi kimliğini gizlemesi durumunda yapılan yorumlar onaylanmamaktadır. Köşe yazılarından ve yazılan yorumlardan www.cavuslu.org  - Çavuşlu  Haber hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz