80'lerin başlarında Morrisle Görele pazarına giden belkide son nesildim.(Morris rahmetli Morris Ahmetin kamyonuydu. Morris ayrı bir yazı konusudur).Poşetin çok değerli olduğu zamanlardı ozaman,poşet parayla alınan eve geldiğinde yıkanıp tekrar kullanılan çok değerli bir eşyaydı.
Bugün ara ara hala kullanılan:
- " habu çavuşlu garıları olmasa görele açlıkdan gırulur "..deyişinin başrolundeki Çavuşlu garıları bugünkü işbankasının olduğu yere sabah namazıyla gelip sıra sıra şeleklerini çuvallarını bostan ,fasülye ,mevsimine göre incir ,armut ,bilumum sebze- meyve ,pekmez ,tereyağ,çökelik,süzme, pekmez akla ne gelirse satmak için yere serdikleri tente yada çulun üzerlerine serip satarlardı..

O zamanın kadınları ilerleyen yıllarda tanışacakları türban tesettür vb. giysileri bilmediğinden başta yaşmak ,belde peştemal bazılarında keşanla bugün otantik dediğimiz o zamanın normalsayılan kıyafetleriyle Görelede salı günlerini rengarenk bir cümbüşe çevirip köyden gelirken getirdikleri satar gonakdüzünden dolu getirdikleri şelekleri gene dolu götürürlerdi eve...

Bende arasıra annemin yanında gider ilkokul uşaa aklımla hesap kitap işlerine bakar öğleden sonra eve gelirdim geri.

İlk başlarda çarşıdan anladığım tek şey Görele iskelesinin suyun üzerinde nasıl durduğu ve Kitapçı İlyasın vitrinindeki renkli kalem ve defterlerdi. Fakat asla alamadım onlardan. (şimdilerde rotring kalemlerin evde takım takım bulunmasının sebebidir kimbilir)...

Annemin her hafta gelen tereyağı ,ve peynir alan müşterileri vardı. Başları açık bizim gibi konuşmayan kolunda çantası şık giyinen kadınlar her hafta gelir inşallah bana yağ ayırmıştırsın diye sorar sonra sohbet esnasında şeleğin içine girmeye çalışan beni gösterip büyümüş bu derlerdi.. Şimdilerde Görele pazarında o kadınları görmek hayal oldu...Gerçi peştemallı ve yaşmaklı kadınlarıda.Ve Görele ülke gibi jet hızıyla değişip 30 yılda ülke gibi değerlerinden uzaklaşıp bugünkü halini aldı. 

O zaman gördüğümde şeleğin içine saklanan ben şimdilerde en çokta o eski Göreleyi özlemekte.Salı günleri kavun ve şeftali kokan Gonakdüzünü, ucuna vardığımda denizin içine doğru gidiyormuş hissi veren Görele iskelesini.. ve o kibar teyzeleri ,ablaları. Birgün Morrisle geri gelmeleri dileğiyle ....

NOT: Sitemizde yayınlanan köşe yazılarından yazarların kendileri ve yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşleridir. Yorumu ekleyen kişi kimliğini gizlemesi durumunda yapılan yorumlar onaylanmamaktadır. Köşe yazılarından ve yazılan yorumlardan www.cavuslu.org  Çavuşlu  Haber hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz