İNNEL İNSANE Lİ- RABBİHİ LEKENÜD; ‘’Muhakkak ki insan Rabbine karşı çok nankördür…’’

Yine ABESE SURESİ ÂYET- 17 de buyrulmaktadır ki KUTİLEL İNSANÜ MA- EKFEREH; ‘’Kahrolası insan ne kadar çok nankördür…’’

Allah’ın bu âyetlerinin ışığında düşünüldüğünde, Türk milleti olarak çeşitli nankörlüklerle karşılaştığımızda fazla üzülmememiz gerekmektedir. Bazı şerefsizlerin şerefsizliklerini, onların tabiatları gereği olan davranış şekilleri olarak görmeliyiz zira bu gibiler, kendilerini halk edip nimetler sunana Allah'a karşı da nankör ve inkârcıdırlar. 

İnsanı bir pıhtıdan yaratan ve kendisine akıl, sağlık ve daha sayılamayacak kadar bir çok nimetleri sunan Allah’a karşı nankörlük eden bir insanın, diğer taraftan ise; bütün imkânlarından istifade etmesinin yanında, soyunun- Sopunun bu günlere kadar gelmesini sağlayıp, kendisini en üst makamlarına kadar yükselten Türk milletine karşı nankörleşip ihanet etmesi gayet normaldir çünkü bu tipler, imandan, vicdandan, ahlâk ve sadakat duygusundan mahrum birer şeref fukarasıdırlar. Yukarıdaki âyetler işte bu tip insanları anlatmaktadır.

TÜRK MİLLETİ, ALLAH'IN İNSANLIĞIN İSTİFADESİNE SUNDUĞU NİMETLERDENDİR

ALLAH c.c. insanlığın istifadesine TOPRAK, SU, HAVA ve TÜRK gibi dört müstesna nimet sunmuş olup; insanlar ilk üçü ile biyolojik varlıklarını sürdürürlerken, Türk’ün ise, hakim olduğu coğrafyada, Adalet ve Hakkaniyet ölçüleri içerisinde, Mal, Can ve Namus emniyeti sağlanmış bir şekilde mutlu ve müreffeh bir hayat sürerler. İşte bu özelliğinden dolayıdır ki Türk'ü Allah'ın nimetleri arasında zikretmek gayet doğaldır ve bir hakkın teslimidir.

Türkler Anadolu’ya gelerek şayet bu coğrafyaya TÜRK’ÜN MÜHRÜNÜ VURUP hâkimiyet kurmamış ve de her dinden, her ırktan insana karşı, insani ve İslâmi davranarak, onlara sayısız nimetler sunmamış olsaydı; bu gün bir türlü içine sindiremeyip büyük rahatsızlık duymalarından dolayı, Türk kelimesini dağdan, taştan, gönüllerden ve beyinlerden kazımaya çalışanların, bırakın bugün siyâset yapmalarını, acaba soyları-sopları bu günlere kadar gelebilecek miydi?

Gelebilmiş olsaydı bile; Anadolu coğrafyasında kurulu olan acaba hangi Hıristiyan kefere devletin idaresi altın da zelil ve sefil bir hayat sürmeye mahkûm olurlar, yaşayabilmek içinse belki de Hıristiyanlığı seçmek zorunda kalabilirlerdi. 

İddia ediyorum ki Türk’e karşı düşmanlık eden bu nankörler, büyük bir ihtimalle de; Anadolu coğrafyasını istilâ eden Batılı kefere bir devletin katliamı sonucunda, ailece kılıçtan geçirilerek telef olurlar ve bırakın bugün devletin etkili ve yetkili makamlarında oturmayı, hayatta dahi olmayarak, herhangi bir toplu mezarlığın isimsiz metfunu olabilirlerdi!

Belli olmaz, belki de onlarla fıtri bir uyum içinde olarak, din ve kan bağının da verdiği muhabbetle yaşayıp giderlerdi!

NETİCE OLARAK;
İNNEL İNSANE Lİ- RABBİHİ LEKENÜD; ‘’Muhakkak ki insan Rabbine karşı çok nankördür…’’

Yine ABESE SURESİ ÂYET- 17 de buyrulmaktadır ki KUTİLEL İNSANÜ MA- EKFEREH; ‘’Kahrolası insan ne kadar çok nankördür…’’

Kendilerine bunca hayat hakkı tanıyıp, tüm nimetlerinden istifade ettirmekle de kalmayıp, kendilerine yüce makamlar bahşeden Türk milletine karşı nankör ve hoyrat davranarak, acımasızca ihanet edenlerin her birerleri, yukarıdaki âyetlerde târif edilen nankörlerin ta kendileridir.

Türk düşmanlarının tamamı sapıktır, gayri insani ve gayri İslâmidir.
Bunların Türk’e karşı olan kin, nefret ve nankörlüklerinin temelinde Allah’a karşı olan nankörlükleri yatar.

21 NİSAN 2014

ORHAN KILIÇOĞLU

.NOT: Sitemizde yayınlanan köşe yazılarından yazarların kendileri ve yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşleridir. Yorumu ekleyen kişi kimliğini gizlemesi durumunda yapılan yorumlar onaylanmamaktadır. Köşe yazılarından ve yazılan yorumlardan www.cavuslu.org  - Çavuşlu  Haber hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz