( 12 HAZİRAN’IN HATIRLATTIKLARI)

Zamanın birinde aylardan Ramazan ve kasaba sakinlerinin İkindi namazını eda etmek için cami de olduğu bir vakittir…

 İşte böyle bir zamanda, ağzından köpükler akan azgın mı azgın bir atın üzerine binmiş olarak kasabaya giren bir adam doğruca caminin önüne gelir ve cemaatin camiden çıkmasını bekler.

Camiden ilk çıkan seksen yaşlarındaki ihtiyara seslenir ‘’ İHTİYAR İHTİYÂR, ÇARIĞININ BAĞLARINI BAĞLAMAYI BIRAK VE DE DERHAL BURAYA GEL’’.

Sesin geldiği tarafa dönen yaşlı adam, ağzından köpükler akan azgın atın üzerindeki gözleri yuvalarından fırlamış, yüzünün şekli bir canavarı andıran ve elinde büyükçe bir kılıç olan adamı görünce, bir an korkusundan bayılacak olur…

Adamın ikinci defa çirkin ve ürkütücü bir sesle  ‘’ SANA DİYORUM, DERHAL YANIMA GEL ULAN MORUK’’ şeklinde bağırması üzerine, yaşlı adam büyük bir korkuyla adama yaklaşarak gelip önünde durunca, korkudan benzi sararıp dizlerinin bağı çözülen yaşlı adama hiddetle sorar ‘’SÖYLE ULAN MORUK, BEN ÂLİM MİYİM YOKSA ZALİM MİYİM?’’…

İhtiyar adam biraz durur düşünür ve içinden kendi kendine; BEN BU ADAMA ŞİMDİ NASIL BİR CEVAP VERECEĞİM. BU MEL’UN ADAM ZALİMİN TEKİ. DOĞRUYU KONUŞMAM GEREKİRSE BU ADAMA ZALİMSİN DEMEM GEREKİR LÂKİN CANIMI KURTARMAM İÇİN EN İYİSİ ÂLİMSİN DEYİVEREYİM. O ZAMAN DA YALAN KONUŞMUŞ OLACAĞIM Kİ HAYATIMDA BİR KERECİK OLSUN YALAN KONUŞMADIM ÜSTELİK DE MUBÂREK RAMAZAN VE AĞZIM ORUÇLU. EN İYİSİ YALAN KONUŞMUŞ OLSAM DA ÂLİMSİN DİYEREK CANIMI KURTARMIŞ OLURUM. HEM CENÂB-I ALLAH, CANI KURTARMAK SÖZ KONUSU OLDUĞUNDA YALAN KONUŞMAYA MÜSAADE EDİYOR’’ diye söylenir…

Atın üstündeki adam kılıcını güneşe tutarak, güneş ışınlarını ihtiyarın gözlerini kamaştıracak şekilde yüzüne yansıtır ve korkunç ve iğrenç bir ses tonuyla  ‘’NE ÇOK DÜŞÜNDÜN BRE YAŞLI MORUK, TEZDEN SÖYLE, BEN ÂLİM MİYİM YOKSA ZALİM MİYİM’’ tekrar sorar…

Canını kurtarmak pahasına çaresiz kalan yaşlı adam tebessüm ederek ‘’ÂLİMSİN A BENİM GÜZEL EVLADIM ÂLİMSİN’’ DEYİVERİR…

Âlimsin sözü karşısında daha da şirretleşen adam avazı çıktığınca ‘’ BRE MORUK, CAMİDEN YENİ ÇIKTIN VE AĞZIN DA ORUÇLU. BEN DE ÂLİM KILIĞI VAR MI Kİ? CANINI KURTARMAK İÇİN UTANMADAN YALAN KONUŞUYORSUN’’ diye bağırır ve ucu çatal kılıcıyla zavallı ihtiyarın başını gövdesinden ayırır…

Olanları görüp korkusundan abdestini kaçıran en yakınındaki başka bir yaşlıyı ‘’ ÇABUK BURAYA GEL ULAN’’ DİYE AZARLAYARAK YANINA ÇAĞIRIR…

Kaçarak uzaklaşma şansı olmayan bu ikinci yaşlıya adama da ‘’SÖYLE ULAN MORUK, BEN ÂLİM MİYİM YOKSA ZALİM MİYİM’’ diye aynı soruyu sorunca, o da kafası uçurulan diğer ihtiyar gibi içinden geçirmeye başlar…

‘’ÂLİMSİN DİYEN ARKADAŞIMIN KAFASINI GÖVDESİNDEN KOPARDI. GERİYE VERİLECEK BİR CEVAP KALDI O DA, BU ALLAH’IN BELÂSI ADAMA ZALİMSİN DİYEREK CANI KURTARMAK, LÂKİN BU ŞEREFSİZ HAYDUDUN YÜZÜNE KARŞI BEN NASIL ZALİMSİN DİYEBİLİRİM Kİ BAŞKACA BİR ÇAREM DE YOK’’…

Sabırsızlanan haydut ikinci defa büyük bir hırs ve öfkeyle bağırır  ‘’sabrımı taşırdın bre moruk, çabuk cevap ver, ben âlim miyim, yoksa zalim miyim?’’

İhtiyar adam da birincisi gibi tebessüm ederek  ‘’ GÜZEL ÇOCUĞUM, YAKIŞIKLIM BENİM, ASLANIM, YİĞİDİM, SEN ÇOK İYİ VE SEVİMLİ BİR ZALİMSİN’’ DER DEMEZ, ÖFKESİ DAHA DA KABARAN ADAM ‘’ sen kim oluyorsun da bana utanıp sıkılmadan ve de korkmadan zalimsin dersin’’ der ve onun da kafasını vurur…

Haydudun öfkesi daha da kabarık vaziyette üçüncü bir şahsı yanına çağırır lâkin adama daha soru dahi soramadan, adamcağız atın tepmesiyle feci bir şekilde can verir…

Caminin bundan sonraki cemaati, imam ve müezzin efendiler de dâhil olmak üzere, daha haydut tarafından çağırılıp kendilerine de aynı sorular sorulmadan, teker teker oldukları yere yığılıp korkularından can verirler…

Bu arada haydudun gözü, caminin bahçe duvarına yaslanmış vaziyette olanları büyük bir soğukkanlılıkla seyreden KÖYÜN DELİSİNE takılır ve hemen yanına gelmesi için bağırır…

Haydut tarafından, dördüncü şahıs olarak çağrılan köyün delisi, haydudu ciddiye bile almadan ‘’ NE VAR ULAN, BİR ŞEY Mİ SÖYLEDİN’’ diyerek, ağır usul adımlarla gerine gerine haydudun yanına yaklaşır ve ‘’NE DİYECEKSİN BRE MEL’UN’’ diye çıkışır…

Haydut, dördüncü kişi olarak yanına çağırdığı köyün delisine de aynı soruyu sorunca, köyün delisi ağzına tıka basa doldurduğu tükürüğünü haydudun yüzüne boca ettikten sonra, büyük bir cesaret ve de öfkeyle bağırmaya başlar;

‘’ ULAN! SEN NE ÂLİMSİN NE DE ZALİMSİN!

SEN, KUR’AN VE PEYGAMBER EFENDİMİZ HZ. MUHAMMED’İN SÜNNETULLAHI’NDAN YÜZ ÇEVİRMİŞ, HAKK KA-HUKUKA-ADALETE RİAYET ETMEYEN, MİLLETİNE VE TÖRESİNE ZERRECE SAYGISI KALMAMIŞ, RİYÂKÂR-MÜNÂFIK-HARAM VE HELÂL DEMEYEN, RÜŞVET VE İLTİMASIN HÂKİM OLDUĞU, ZİNANIN SERBEST BIRAKILIP, DOMUZ ETİNİN MÜBAH KABUL EDİLDİĞİ BU KASABA HALKININ BAŞINA CENAB-I ALLAH ZÜL CELÂL HAZRETLERİNİN GÖNDERDİĞİ BİR BELÂY-I MÜSİBETSİN. SENİ AYAĞIMIN ALTINA ALIP TAHTAKURUSU GİBİ EZMEDEN TEZDEN BU KASABAYI TERK ET’’…

Köyün delisinin bu ağır sözleri karşısında bütün cesaretini kaybeden haydudun önce elinden kılıcı ve sonra kendisi attan aşağıya düşerek, yara bere içinde kaldığı yerden köyün delisine bakar ve;   ‘’DOĞRU SÖZE KARŞI NE SÖYLENİR Kİ CANIMI BAĞIŞLA, BUNDAN SONRA BİR DİLİM EKMEĞE SENİN YANINDA KULUN- KÖLEN OLARAK YAŞAMAMA MÜSAADE ET’’ diyerek yalvarmaya başlar…

BU YAZIYI NİÇİN Mİ YAZDIM…

-- ATIN ÜZERİNDEKİNİ %13 ÜNÜZ ÇOK İYİ TANIYORSUNUZ…

-- KELLELERİ VURULAN VE BUNU HAK EDEN ( %50) CEMAAT DE BELLİ…

-- KASABANIN İSE İSMİNİ SÖYLEMEYE GEREK VAR MI, YAKINDA EYALETLERE BÖLÜNECEK…

-- BURADA MERAK EDİLMESİ GEREKEN; BÖYLE BİR DELİMİZİN NE ZAMAN ÇIKACAĞADIR…

ANLATMAK İSTEDİĞİM O Kİ; DELİSİZ BİR MİLLETİN YAŞAMA ŞANSI YOKTUR. BİR MİLLETİN HÜR VE BAĞIMSIZ OLARAK, IRZI- NAMUSU VE ŞEREFİ TEMİNAT ALTINDA YAŞAMA ŞANSI, BAĞRINDAN ÇIKARDIĞI DELİLERİN SAYISIYLA DOĞRU ORANTILIDIR…

BİR HATIRLATMA DA; 12 HAZİRAN GÜNÜ, KELLEMİZİN ÜÇÜNCÜ DEFA VURULDUĞU TARİHTİR…

12 HAZİRAN 2011 / SAAT- 22

ORHAN KILIÇOĞLU