Tarihten gelen rivayetlere göre 14 Şubat 1918 günü Eynesil düşman işgalinden kurtulmuş ve kurtuluşa vesile olan Kara Ali, Sofu Yusuf ve 12 arkadaşı tarihimize adlarını altın harflerle yazdırmışlardır. ( Tabiî ki bize göre )  Rusların Tirebolu Harşit çayının doğusuna kadar işgalinden sonra önce Eynesil gönüllüleri Çavuşlu deresinin Eynesil tarafına bakan kısmında Ruslarla büyük mücadele etmiş, mücadele 1 gün sürmüş.
    Sonra Eynesil Boztepe Mahallesi ( Kale Mevkii de)  Kara Ali ve 12 arkadaşının yine Ruslara karşı canlarının ortaya koyarak verdikleri mücadele ve Rus generalinin bu mücadele karşısında “karşımızda bir tümen asker var” sözleri tarihe geçmiştir.
    Eynesil’in Kurtuluş bu kadar yazmakla aslında anlatılmaz. Biz tarihimizde kazandığımız bu başarının günümüze nasıl geldiğine ve birlik ve beraberlik içinde kaç kez ilçemizde kutladığına bir bakalım..
 

    Yaşanmış olan bu şanlı tarihimizdeki başarıları kaç kişi biliyor veya kaç kişi tarihimizle gurur duyuyor?
    Hiç yok gibi… Aslında gibisi bile fazladan bir söz…
    Her yıl komşu ilçelerimizde şubat ayının 10 ile 20’ si arası kurtuluş günleri kutlanır. Her ilçe bu kurtuluş gününü birlik beraberlik içinde şenlik havasında kutlar. Caddeler bayraklarla donatılır, Belediye hoparlöründen tarihi zaferler anlatılır, Mehter marşları çalınır, temsili kurtuluş savaşıyla halk bilgilendirilir.
    Bizim tarih sayfalarımıza altın harflerle yazılan bu mücadeleler ne gelmiş geçmiş Kaymakamlık makamları tarafından, ne de bu zaman kadar yerel idarecilerimiz tarafından, ne de siyasetçilerimiz tarafından bu zamana kadar hiç hatırlanmadı, yaşatılmadı. Bir ilçe halkı bu kadar olanaktan mahrum edilmez ki.
    Bir tek hatırlayan İstanbul’da bulunan sivil toplum kuruluşları ve onlarda imkânlar dâhilinde ellerinden geldiğini yapıyorlar. Burada hemen şunu belirtmek isterim ki Eynesil dernekler gurbet ellerde verdiği mücadele, ilçe içinde sağlansa, Eynesil çok daha kazançlı işlerin yapılacağı ortadadır ama önemseyen yok, ciddiye alan yok. Bu millet kendi kültürünü, kendi örf ve ananelerini ne zaman yaşayacak?
   Her ne kadar 14 Şubat Eynesil’in kurtuluş günü olsa da İstanbul’da bulunan Eynesil Denekler birliği 14 Şubat gününün kandile gelmesinden dolayı 19 Şubat’ta taaaa İstanbul da kutladılar. Yapılan işin elbette iyi niyetli olduğuna inanmaktayım fakat hiçbir ilçenin kurtuluşu bulunduğu yerden 1150 km mesafede kutlandığı nerede görülmüş. Yoksa Eynesil İstanbul un bir ilçemsimidir ki kutlamalar İstanbul’da yapılsın.
    Hem de ne kutlama. Sazlı sözlü eğlencelerle insanlar uyutuluyor. Zaferler böylemi yâd edilir. Kimisi eğlencenin demine gem vurmuş kendinden geçmiş, kimisi TV ye çıktım diye beşlik simit gibi sırıtıp Eynesil’in Kurtuluşunu kutluyorlar. Ne kadar acı ve düşündürücü bir olayla karşı karşıya olduğumuzu varın siz hesap edin. Eynesil Denekler birliği bu önemli günü belki Eynesil’e taşıyabilirdi ama destek çıkan yok gibi.
    Bir ilçenin Kurtuluşu sadece eğlenmekten mi geçer. Nerede bunun ilçeye katkısı. Bu zaferleri kazanan atalarımız, dedelerimiz koskoca bir ilçenin kurtuluşunu hem de İstanbul’da yapıldı diye kemikleri sızlamaz mı? Mezardan kalksalar sizlere ne derlerdi. “Biz Eynesil’i torunlarımızın eğlencesi olsun diye mi kazandık” demezler miydi?
    Dünyada ilklerin ilçesi olduğumuz için bu bile bizim için dünya tarihine geçecek kadar önemlidir bir olaydır. Bu memleket İstanbul’da siyaset ve bürokratlar masalarında kazanılmadı. Hele hele eğlence mekânlarında hiç kazanılmadı. Bir kutlama yapılacaksa adabıyla ve kendi kültürüyle bu ilçenin kendi içinde olması gerekmektedir.
    Bir ilçe, bir Belde Belediye başkanının yorucu (!) uçak yolculuğundan sonra İstanbul’daki kutlamalara katılması, yorucu uçak yolculuğunda İlçe Kaymakamımızın olmaması bizler adına düşündürücü bir olaydır.  İlçesini tanıtmakla mükellef bir idareci önceden hazırlıklı olmalı ve ona göre topluluğa konuşma yapması gerekmektedir. Lider bu zamanda belli olur…
    Ne acıdır ki; İlçe içine bakıldığında nahoş bir düzen kurulmuş, bu düzen her ne olursa olsun bozulmuyor, yabancı bir kişi ekibe dâhil olmuyor. Görevi biten ve misyonu dolana bir tekme atıp kapı dışarı bırakıyorlar. Tek düşünce reklâm ve cep menfaati olduğunu artık sağır sultanlar dahi biliyor.
      Bu memlekette yıllardır halk üzerinde bir korku var. Vatandaşlar Kaymakamlık, Belediye Başkanlığı Siyasetçilerden ve Sivil toplum kuruluşları Başkanlarından korkuyorlar. İnsanlar yıllardır tedirginlik içinde. Söylüyoruz, yazıyoruz dikkate alan yok… Azıcık yazınca yüzleri duvar oluyor. Bizi görünce namahrem görmüş gibi kafalarını yere düşüyor.  Kafalarınızı bizim için değil bu millet için kaldırın, kaldırın ki bu halka layıkıyla hizmet sunun.
    Nereye kadar daha bu insanları sindirme politikası uygulanacak. İnsanlar kendi düşüncelerine göre hareket edebilecekler. Bu korkular giderilmediği müddetçe bu ilçenin kalkınması, refah seviyesinin artması zordur. “Cesaret zafere kararsızlık tehlikeye korku ölüme götürür”. Artı bu milletin üstünden kara toprakları atma vakti geldi de geçmektedir.
    Kurtuluş günlerimiz Kaymakamlık, Belediye ve sivil toplum kuruluşları tarafından her yıl düzenli olarak, ilçemize yakışır ve halkında desteklediği etkinliklerle yapılmalıdır.  Fuzuli İstanbul kutlamalarına eşlik etmek reklâmdan öteye bir davranış değildir. Yapılacak bu etkinlikler yukarıda bahsettiğimiz, vatandaş üzerindeki korkuyu ve çekimserliği ortadan kaldıracaktır.
   Önümüzdeki yıl Kutlamaların ilçemizde yapılması için çalışmalar bir an evvel başlamalıdır. Yoksa bu gibi eylemler hayalden öteye gitmez.