Bir Nesili Onlar Büyüttü25/08/2010 Dibek taşları artık tarih oldu, onlar sayesinde döğülen buğdaylar senelerce ekmek oldu börek ve çörek oldu. Ama artık onların yerini alan un fabrikaları sayesinde Dibekler tarihi eser oldu. İşte Alucralı Tülay Dolu'nun Dibekler ile ilgili haberi; Dibek Taşı yeni nesilin bilmediği bir geleneğimizdir. Dibek taşları Alucra’nın hangi köyüne giderseniz gidin karşınıza çıkar.. Şimdilerde harabe halinde olan su değirmenleri, belkide o zamanlar kullanılmaya başlandığında bir devrim yaşanmıştı. Su değirmenlerinin içinde bu işlemleri yapmak için hemen değirmenin içinde bu düzenek bulunurdu, yinede dibek taşları köylünün göz bebeği idi. Çünkü ha diyince değirmene gitmek yerine, buğdayı ( gendüme) (bütün olduğunda keşkek yapılıyor, yarım olduğunda çorbalık oluyor) bulguru ( Buğdayı önce yıkıyorsun, sonra pişiriyorsun, hedik oluyor, sonra kurutuyorsun, kuruttuktan sonra dibeğe koyarak bulgur elde ediyorsun) Bu dibek taşlarına buğday konulur ve salgu ile dövülürdü.. buğdaydan çıkan kabuklar savrulurdu. iki kişi karşı karşıya gelir sırayla içine vururlardı.. Bu işler yapılırken, birkaç kişi bir olur hem sohbet edilir, türküler söylenirdi.. “Avluda dibek taşı. Nasıl eskiden çeşme başlarında kadınlar bir araya gelir hem sularını doldurur hem de sohbet ederlerdi..onun gibi… Bu çeşmelerde buluşmalarda artık yok.. çünkü her köyde her evde artık su var.. çeşmeler sadece oradan geçenler içsin, hayır dua almak için yapılıyor… Birde küçük el dibekleri vardı, bu iki yuvarlak, ortası delik taştan oluşmakta idi, Bu taşın altına temiz bir örtü serilerek, delikten buğday aktarılarak ve kol çevrilerek alttan kepekli bulgur olarak çıkıyordu. Sonra kepeği bulgurdan savrularak ayrılıyordu. Dibek Taşı olayında Köklüce ve Çalgan Köyü bu işi daha farklı bir boyuta getirmişler, insan gücü yerine hayvan gücünü kullanarak buğdaydan bulgur ve gendüme elde ediyorlarmış. Bu dibek taşı örneğin Karabörk köyünde içine su doldurularak, içine taze patatesler atılıyor ve bu patatesler suyun içinde dibek taşının kenarına sürtülerek kabukları soyuluyormuş… Şimdi bu dibek taşları fotoğraflarda ve videoda gördüğünüz gibi doğal bir saksı görevini görmekte veya atıl bir şekilde kuytu köşelerde duruyorlar… Geleneklerimizin kaybolup, yok olmaması dileklerimle... Kaynak : Tülay Dolu-Alucra Haber |
2000 kez okundu |
Yorumlar |
Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yapmak için tıklayın |